Ślub jednostronny: co to jest? Formalności.
Temat religii przy zawieraniu związku małżeńskiego jest bardzo delikatny i wrażliwy. Co zrobić w sytuacji, kiedy jedna osoba ze związku jest bardzo wierząca, natomiast druga osoba – wręcz przeciwnie, a nawet jest ateistą? Właśnie w takich sytuacjach zawrzeć można ślub jednostronny.
Czym jest ślub jednostronny?
Ślub jednostronny, a właściwie ślub mieszany, jest uregulowany prawem kościelnym, dokładnie zapis na ten temat znajduje się w Instrukcji Episkopatu Polski o przygotowaniu do zawarcia małżeństwa w kościele katolickim z 13 XII 1989. W zapisach tam zawartych można wyczytać, że ślub jednostronny dotyczy związku katolika z osobą, która: nie jest ochrzczona; została ochrzczona, a następnie wychowywana była w innej wierze; uważa się za osobę niewierzącą; nie praktykuje celebracji religijnych. Jeżeli druga strona dokonała aktu apostazji, to znaczy formalnie wystąpiła z Kościoła, w przypadku ślubu jednostronnego taka osoba musi złożyć zapewnienie, że nie będzie przeszkadzała osobie wierzącej w praktykowaniu oraz, że dzieci z tego małżeństwa będą mogły bez przeszkód być wychowywane w wierze.
Innym rodzajem ślubu jednostronnego jest taki, w którym jedna ze stron wyznaje zupełnie inną religię. Wbrew pozorom w Polsce wcale nie są rzadkością śluby zawierane na przykład pomiędzy katolikami a muzułmanami. Co ciekawe Kościół dopuszcza obecność podczas ceremonii przedstawiciela innej religii, który może na przykład wygłosić przemowę. Osoba grekokatolicka może zawrzeć z katolikiem tradycyjny ślub, nie będzie on jednostronny. Inaczej jest w przypadku prawosławnych.
Nie jest jednak możliwe zawarcie ślubu jednostronnego z rozwodnikiem. Nawet jeżeli obie strony są praktykującymi katolikami, ale jedna osoba ma za sobą doświadczenie rozwodu, zgodnie z nauką Kościoła takie małżeństwo ciągle trwa. Jedynym rozwiązaniem jest uzyskanie stwierdzenia nieważności takiego małżeństwa, ale to procedura dostępna jedynie w ściśle określonych warunkach.
Kwestie formalne
Osoby, które pragną zawrzeć ślub jednostronny, nie muszą się obawiać związanych z nim formalności, ponieważ one nie różnią się bardziej od klasycznego ślubu. Jedyna różnica to wystąpienie o zgodę na dyspensę, czyli pozwolenie na zawarcie takiego ślubu i wypełnienie przez niekatolika specjalnego dokumentu, który akceptuje biskup. Tylko katolik uczestniczyć musi w naukach przedmałżeńskich.
Ceremonia
Sama ceremonia ślubu jednostronnego nie różni się również znacząco od tradycyjnej ceremonii ślubnej w kościele. Owszem, może odbyć się bez mszy, jednak najczęściej ślub udzielany jest w jej trakcie. Osoba, która nie należy do kościoła katolickiego, po prostu nie wykonuje religijnych gestów, takich jak znak krzyża albo przyjęcie komunii. W trakcie przysięgi omija fragmenty nawiązujące do Boga i religii. Tak naprawdę jednak są to zmiany na tyle kosmetyczne, że goście ślubni mogą ich nawet nie zauważyć.
